Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği, depremin ikinci yılında 3 bini aşkın medikal destek sağladı

Türkiye’yi sarsan 6 Şubat depremlerinin üzerinden iki yıl geçti. Ancak, bölgede engelli bireyler için zorluklar hala devam ediyor. Konteyner kentlerde erişilebilir yaşam alanlarının eksikliği, medikal malzeme sıkıntısı ve sosyal izolasyon, engelli bireyleri en çok etkileyen konuların başında geliyor. Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği (TOFD), depremin ilk gününden bu yana sahada yürüttüğü çalışmalarla, engelli bireylerin temel ihtiyaçlarına erişimini sağlama çalışmalarına devam ediyor. Dernek, gerçekleştirdiği saha çalışmaları kapsamında akülü ve manuel tekerlekli sandalyeler, havalı minderler, banyo-tuvalet sandalyeleri ve özel lazımlıklı sandalyeler başta olmak üzere birçok kritik medikal ekipmanı engelli bireylere ulaştırırken aynı zamanda psikososyal ve hukuki desteğe ihtiyaç duyan engelli bireylere online danışmanlık hizmeti sunarak bölgedeki ihtiyaç sahiplerine rehberlik ediyor.

“DEPREM BÖLGESİNDE HAYAT, ENGELLİ BİREYLER İÇİN ÇOK DAHA ZOR”

Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği Genel Başkanı Fatih Sinav, deprem bölgesindeki engelli bireylerin karşılaştığı zorluklara dikkat çekerek şunları söyledi: “Deprem bölgesinde hayat, engelli bireyler için çok daha zor. Erişilebilir konut eksikliği, medikal malzemelere ulaşım zorluğu, istihdamın neredeyse sıfıra inmesi ve sosyal izolasyon gibi sorunlarla karşı karşıyalar. Biz TOFD olarak, deprem felaketinin ardından bu insanları unutmadık ve onların sesi olmaya devam ediyoruz. Sahada tespit ettiğimiz en büyük eksikliklerden biri, engelli bireylere yönelik uzun vadeli destek mekanizmalarının hâlâ oluşturulmamış olması. Engelli bireylerin temel haklarına erişimini sağlamak için kamu kurumları, özel sektör ve sivil toplum kuruluşlarını daha fazla iş birliği yapmaya davet ediyoruz.”

“GÜNLÜK TEMEL İHTİYAÇLARINI KARŞILAMAKTA GÜÇLÜK ÇEKİYORLAR”

“Deprem sonrası sahada birebir görüştüğümüz engelli vatandaşlarımızın en büyük ihtiyacı hala temel medikal malzemelere erişim. Hasta bezi, sonda, havalı minder, hasta taşıma lifti, akülü ve manuel sandalyeler gibi en hayati ekipmanlara bile ulaşmakta zorluk çekiyorlar. Bu malzemeler, bir engelli birey için sadece konfor meselesi değil, doğrudan yaşam kalitesini etkileyen unsurlar. Ayrıca, erişilebilir konut eksikliği de büyük bir problem. Konteyner kentlerde kalan engelli bireyler için yaşam, fiziksel koşullar nedeniyle daha da zor hale geliyor. Sosyal hayata katılmak bir yana, günlük temel ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çekiyorlar.

“ENGELLİ BİREYLERİN İSTİHDAMI NEREDEYSE SIFIRA DÜŞTÜ”

“İstihdam konusu ise ayrı bir sorun.” diyen Fatih Sinav şöyle devam etti: “Sahada yaptığımız incelemelerde, Hatay’da engelli bireylerin istihdam oranının neredeyse sıfıra düştüğünü tespit ettik. İş bulmak bir yana, çalışabilecekleri fiziksel koşullar bile sağlanmıyor. Engelli bireyler, iş hayatına kazandırılmadıkça ekonomik bağımsızlıklarını kaybediyorlar ve tamamen yardıma bağımlı hale geliyorlar. Psikososyal destek ihtiyacı da görmezden gelinemeyecek bir gerçek. Yalnızlık, travma ve depresyon gibi psikolojik zorluklarla mücadele eden engelli bireylerin, bu süreçte daha fazla psikolojik desteğe ihtiyacı var. Ne yazık ki bu alanda verilen hizmetler de yetersiz. TOFD olarak, bu ihtiyaçları karşılamak adına psikososyal ve hukuki destek hizmetlerimizi online olarak sunuyoruz, ancak daha geniş çaplı destek mekanizmalarına ihtiyacımız var.”